Είμαι ένοχος!... Απείχα!

 Απ' ότι καταλάβατε δεν θα μιλήσω για κάτι πρωτότυπο. Αλλά για κάτι βαρέτο και αναμενόμενο. Ο λόγος που το γράφω είναι για μένα. Μπας και βάλω τις σκέψεις μου σε μία σειρά.
 Απείχα λοιπόν. Έκατσα έξω από το εκλογικό κέντρο και περίμενα τους δικούς μου να ψηφίσουν. Και θα με ρωτήσετε γιατί. Για να μην χαθώ θα βάλω τις σκέψεις μου σε δύο κατηγορίες.
Θεωρητικά: Διαφωνώ με το σύστημα τις ανάθεσης (πολίτες-πολιτικοί). Διαφωνώ με τον κοινοβουλευτισμό (θεωρώ πως ευνοεί ένα πελατειακό σύστημα και είναι ένας εντελώς απαρχεομένος και αντιδημοκρατικός θεσμός). Επίσης δεν θεωρώ πως έχουμε πραγματική δημοκρατία. Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι γνωστό ότι έχει ως βιτρίνα την δημοκρατία και όταν τα πράγματα δυσκολεύουν βάζει να αναλαβουν άλλοι (τραπεζίτες κλπ). Αυτό το σύστημα λοιπόν (καπιταλισμός) δεν ανατρέπεται με εκλογές. (Στοπ!! Δεν θα με ρωτήσετε πως αλλάζει. Δεν ξέρω! Και απαντήσεις τύπου ''Με μια επανάσταση'' δεν με καλύπτουν απόλυτα πλέον)
Πρακτικά: Ξέρω ότι θα ακουστεί τετρημένο αλλά ισχύει απόλυτα στην περίπτωσή μου. Δεν υπάρχει ένα κόμμα που να σέβομαι και να με εκφράζει (έστω και λίγο). Έτσι, δεν είμαι διατεθιμένος να αφήσω έστω και με την λογική του λιγότερου κακού ή με μια δόση χιούμορ την ψήφο μου σε οποιονδήποτε. Δεν είμαι διατεθιμένος να ψηφίσω κάποιον ο οποίος δεν θέλει να κυβερνήσει ακόμα και αν ο ''αντίπαλος'' του μου προκαλεί εμμετό.
  Υπάρχει κάτι που πάντα με νευρίαζε στις εκλογές. Η δήθεν πολιτικοποίηση που συνήθως μετατράπεται σε κομματικοποίηση του απολίτικ κόσμου. Άνθρωποι οι οποίοι ασχολούνται με κοινωνικά-πολιτικά θέματα κάθε τέσσερα χρόνια όταν τους λέω ότι δεν ψήφισα με θεωρούν παρτάκια-ανόριμο-μηδενιστή και ότι στερούμαι πολιτικής άποψης. Και εγώ πρέπει να απολογηθώ για το έγκλημα μου. Αλλά δεν πειράζει. Αφού θα την φάμε την τσα-που. Ας είμαστε τουλάχιστον καλά με την καρδούλα μας. Με αυτήν θα γεράσουμε εξ' άλλου...


Υ.Γ.1: Θα περάσουν και αυτές οι εκλογές. Αυτοί που μας καταλογίζουν απραξία επειδή απέχουμε απο το πανυγηράκι τους, θα ξαναγεμίσουν τα club, τις πίστες, εννίοτε και τις πλατείες και εμείς θα νιώθουμε γραφικοί.

Υ.Γ.2: Πότε θα προχωρήσουμε σαν χώρα και σαν ανθρωπότητα γενικότερα; Κάνοντας ζάπινκ είδα έναν καμμένο, χοντρό αρχηγό κόμματος να επικαλείται έναν αόρατο φίλο του (νομίζω τον είπε ''θεό'') για το μέλλον της χώρας. Αυτό μόνο σε μένα φαίνεται τρομακτκό;;

                                                                                            17-6-2012  
Ελλάδα με αρχηγό του πρώτου κόμματος τον πρώην άντρα της Βίσση..