Νομίζω όσοι βρέθηκαν χθές στην ''Αρχιτεκτονική'' θα κάνουν αρκετό καιρό να ξεχάσουν το χθεσινό live. Το κεφάλι προσπαθεί να συνέλθει και η φωνή να επανέλθει. Πράγμα δύσκολο όμως, να ξεχάσεις μια τέτοια συναυλία. Μια συναυλία που μας κράτησε καθηλωμένους για 5.30 σχεδόν ώρες. Ας τα πάρουμε όμως απ' την αρχή. Όλα άρχισαν κατά τις 10 όταν μπήκαμε στον γνώριμο πλέον χώρο της Αρχιτεκτονικής και καθήσαμε στις καρέκλες που αν και μας ενοχλούσαν στην αρχή, τελικά ήταν πιο απαραίτητες από ποτέ. Τότε στην σκηνή βγήκε ο Μιχάλης. Περικυκλωμένος από μηχανήματα, σκόπευε να κάνει μια αναδρομή, όχι στην δισκογραφία του αλλά στην μουσική του ζωή. Από τα πρώτα τραγούδια που έφτιαξε το 78' μέχρι και σήμερα. Τα κομμάτια που ακούστηκαν, προσωπικά δεν περίμενε να τα ακούσω ποτέ σε live. Αρκετά κομμάτια ''Βαβυλώνα'', ''Ρέλικα'', ''Brigada'', το ''Γύρω σου'' (αυτήν την φορά) αφιερωμένο στον δολοφονημένο Παύλο Φύσσα. Ηχογραφήσεις από το ''Ονειρολόγιο'' και ξεχασμένα κομμάτια όπως το ''Δυτικά απ' το ποτάμι''. Τα πράγματα κυλούσαν σαν ιστορία και κανένας δεν μπορούσε να χάσει ένα κομμάτι της. Το ''Πύρινο Βιός'' του b.d.foxmoor απλώθηκε μπροστά μας και εμείς περάσαμε ένα από τα πιο όμορφα βράδια των τελευταίων χρόνων. Όταν βγήκαμε από τον χώρο της συναυλίας η ώρα πρέπει να ήταν 4.15 και είχε αρκετό κρύο. Όμως δεν έχει σημασία. Γιατί την ζεστασιά αυτού του Live θα κάνουμε καιρό να την ξεχάσουμε. Τουλάχιστον μέχρι την άλλη Παρασκευή. Τότε ξαναέχουμε ραντεβού στο Χυτήριο..
αν και δεν κατάφερα να είμαι εκεί λόγω εκπομπής, μέσα από την περιγραφή σου μου/μας μεταφέρεις τον παλμό, το κλίμα και τη ζεστασιά του Live, μπράβο (&ευχαριστώ).
ΑπάντησηΔιαγραφήπραγματικά δεν έχω ιδέα πως βρέθηκα εδώ, ποιος είσαι και τι γνώμη να έχεις πλέον για όλα αυτα, αν & έχω μια εντύπωση, αλλα σε ευχαριστώ γιατι μεσα σε 10 λεπτά κ μια γρήγορη περατζάδα ένιωσα τις σφαλιάρες του τότε στη μούρη μου. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα εδώ αγκαλιά με τη φωτιά είμαστε.
Να είσαι πάντα γερός. :)