Αυτή τη φορά, το ραντεβού μας ήταν στο Χυτήριο. Ήταν η δεύτερη φορά σε αυτόν τον όμορφο χώρο στο Γκάζι, μετά το low bap jam, οπότε είχαμε εξοικιωθεί με το μαγαζί. Έφτασα εκεί γύρω στις 9. Λίγος κόσμος περίμενε να ανοίξουν οι πόρτες και μέσα από τον συναυλιακό χώρο ακουγόταν η φωνή της sadahzinia να προβάρει γνωστά και αγαπημένα κομμάτια. Οι πόρτες άνοιξαν μετά από λίγο και καθήσαμε εκεί που πρέπει. Μπροστά μπροστά. Συντροφιά μας, ένα ποτήρι μπύρα και οι μουσικές επιλογές του ramon. Ζεσταθήκαμε. Πίσω από την σκηνή, ένα πανέμορφο πανό από την ομάδα ''Φυσάει κόντρα'' αφιερωμένο στην πρωταγωνίστρια της βραδιάς. ''Το πιο όμορφο λυπημένο λουλούδι. Τι χαρά που παίρνω όταν ακούω ένα τραγούδι δικό σου.'' Ο b.d.foxmoor βγαίνει στην σκήνη. Πατέρας και γιός υποδέχονται την sadahzinia. Μια τούρτα έκπληξη και το γνωστό τραγουδάκι έχουν κάνει ήδη την βραδιά ξεχωριστή. Ο κόσμος πια είναι πολύς, και το χειροκρότημα αντίστοιχα δυνατό. Ο b.d.foxmoor όμως μας φυλάει τον καλύτερο τρόπο για να ξεκινήσει το live. Ένα τραγούδι αφιερωμένο σε εκείνη. ''Απ' τη φωτιά σου, τη λεβεντιά σου, βρίσκω κουράγιο κ' αγαπώ''. Είμαστε πλέον έτοιμοι. Μπαίνει το πρώτο τραγούδι. Το δεύτερο. Το τρίτο.... Δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποια σε ένα 3ωρο πρόγραμμα. Παλιά, καινούρια, γνωστά, λιγότερο γνωστά έδεναν ιδανικά. Ένα ''Μπόλι'' διαφορετικό και ''Το τέλος είναι η μαγεία'' πρώτη φορά στ' αυτιά μας live. Και ποιος ο ιδανικότερος τρόπος για να τελειώσουν όλα αυτά; Μια αγκαλιά. Και το ''Σκιάχτρο''. Να είμαστε καλά και θα τα ξαναπούμε.
Κυριακή 10 Μαρτίου 2013
Sadahzinia 9/3/13 Χυτήριο
Αυτή τη φορά, το ραντεβού μας ήταν στο Χυτήριο. Ήταν η δεύτερη φορά σε αυτόν τον όμορφο χώρο στο Γκάζι, μετά το low bap jam, οπότε είχαμε εξοικιωθεί με το μαγαζί. Έφτασα εκεί γύρω στις 9. Λίγος κόσμος περίμενε να ανοίξουν οι πόρτες και μέσα από τον συναυλιακό χώρο ακουγόταν η φωνή της sadahzinia να προβάρει γνωστά και αγαπημένα κομμάτια. Οι πόρτες άνοιξαν μετά από λίγο και καθήσαμε εκεί που πρέπει. Μπροστά μπροστά. Συντροφιά μας, ένα ποτήρι μπύρα και οι μουσικές επιλογές του ramon. Ζεσταθήκαμε. Πίσω από την σκηνή, ένα πανέμορφο πανό από την ομάδα ''Φυσάει κόντρα'' αφιερωμένο στην πρωταγωνίστρια της βραδιάς. ''Το πιο όμορφο λυπημένο λουλούδι. Τι χαρά που παίρνω όταν ακούω ένα τραγούδι δικό σου.'' Ο b.d.foxmoor βγαίνει στην σκήνη. Πατέρας και γιός υποδέχονται την sadahzinia. Μια τούρτα έκπληξη και το γνωστό τραγουδάκι έχουν κάνει ήδη την βραδιά ξεχωριστή. Ο κόσμος πια είναι πολύς, και το χειροκρότημα αντίστοιχα δυνατό. Ο b.d.foxmoor όμως μας φυλάει τον καλύτερο τρόπο για να ξεκινήσει το live. Ένα τραγούδι αφιερωμένο σε εκείνη. ''Απ' τη φωτιά σου, τη λεβεντιά σου, βρίσκω κουράγιο κ' αγαπώ''. Είμαστε πλέον έτοιμοι. Μπαίνει το πρώτο τραγούδι. Το δεύτερο. Το τρίτο.... Δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποια σε ένα 3ωρο πρόγραμμα. Παλιά, καινούρια, γνωστά, λιγότερο γνωστά έδεναν ιδανικά. Ένα ''Μπόλι'' διαφορετικό και ''Το τέλος είναι η μαγεία'' πρώτη φορά στ' αυτιά μας live. Και ποιος ο ιδανικότερος τρόπος για να τελειώσουν όλα αυτά; Μια αγκαλιά. Και το ''Σκιάχτρο''. Να είμαστε καλά και θα τα ξαναπούμε.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου