Συνέντευξη PsyClinic Tactix

Ξεκινάει με κάτι demo από κάποιους κάπου στο 1995 σε solo η με παλαιότερες μορφές group, άλλοι λίγο και άλλοι πολύ αργότερα μα δεν έχει πια σημασία, θα σας πούμε από την γέννηση των PsyClinic TactiX. Ο Damned1 και ο Μοναχικός το ξεκίνησαν μετά από κάνα χρόνο σκέψης..... πάνω στις ηχογραφήσεις της πρώτης δουλειάς γνωρίζουν τον Dj Enthro... κάπως έτσι , όχι και τόσο εύκολα η γρήγορα, βγήκε το "InTo the Clinic" λίγο πριν το καλοκαίρι του 2009. Μπαίνει το 2010 , πολλά νέα κομμάτια έτοιμα , OOOχι όμως , κάτι λείπει.... λείπουν περισσότεροι φίλοι και μια ανενέωση, ο Alex Red είναι παλιός γνωστός και πάει πακέτο με τον Kooz, στην παρέα τα βρίσκουμε , στην μαλακία κάνουμε θαύματα , δεν δοκιμάζουμε και στο group. Κάτι άλλαξε, ποιό όμορφα τώρα τα πράγματα σε όλους τους τομείς. Σχεδόν έτοιμη η δεύτερη δουλειά... και το Totem έχει την τάση όπου πάει να καταλαμβάνει τον χόρo.... για κάποιους Φι... Xι...Ψι... λόγους το studio ΚΛΙΝΙΚΉ έγινε κτήμα του, αφού group δεν είμαστε , παρέα δεν είμαστε , project δεν είμαστε.... ας είμαστε οι PsyClinic TactiX και ας κάνουμε από λίγο , παρέα , group και projects. Έτσι ήρθε η δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά με τίτλο "Επιστροφή στην Κλινική" το Νοέμβρη του 2010. Στον Damned1 δεν αρέσουν οι ζυγοί αριθμοί , κάτι πρέπει να γίνει , με 6 δεν πάμε πουθενά , πρέπει να γίνουμε 7 , πιο κοντινός σε όλους μας ήταν ο Mute , μπούκα και εσύ να γουστάρουμε και πάμε φουλ για το Τρίτο L.P. με τίτλο "Το Τσίρκο Των Τεράτων” ή αλλιώς "4T" .
Με αυτά και αλλα φτάνουμε στο σήμερα...



1. Οι πρώτες σας στιγμές σαν γκρούπ ήταν πριν από περίπου 5 χρόνια ενώ το 2009 οι Psyclinic Tactix αποτελούνταν μόνο από τον Damned1 και τον Μοναχικό. Τι έχει αλλάξει από τότε;

(Μοναχικός) Αυτό που έχει αλλάξει στο group είναι καθαρά το αισθητικό κομμάτι. Το group ζύγιζε στις αρχές γύρω στα 170 κιλά, τώρα ζυγίζει 500+. Σοβαρά, τα παιδιά που μπήκαν αγάπησαν αυτό το group σαν να ήταν από την αρχή στη δημιουργία του, δίνουν πραγματικά όλη τους τη ψυχή μέσα στα τραγούδια, και ο καθένας από το δικό του πόστο κάνει το καλύτερο δυνατόν ώστε να βγει προς τα έξω δουλειά που πρώτα εμείς θα τη γουστάρουμε. 

2. Πως προέκυψε ή πως αποφασίσατε να “μπάζετε” συνεχώς νέα άτομα στο group; Μήπως τελικά είστε πιο πολύ παρέα παρά συγκρότημα;
 
(Τοτέμ) Είναι καθαρά τρολλάρισμα προς τα υπόλοιπα συγκροτήματα του χώρου, που όλο διαλύονται και έχουν αποχωρίσεις. Εμείς ξεκινήσαμε για να φτιάξουμε το πιο ετερόκλητο σύνολο που μπορούσαμε, από 2 χιπχοπάδες, γίνανε 2 χιπχοπάδες κι ένας DJ. Μετά 2 χιπχοπάδες, 1 DJ κι ένας χαμάλης. Μετά 2 χιπχοπάδες, ένας DJ, ένας χαμάλης, ένας κομμουνιστής κι ένας αλκοολικός. Μετά 2 χιπχοπάδες, ένας DJ, ένας χαμάλης, ένας κομμουνιστής, ένας αλκοολικός κι ένας μουγκός. Μας λείπουν ένας νάνος, ένα ξωτικό, 2 χόμπιτ κι ένας μάγος. Με τον καιρό, θα γινόμαστε όλοι και περισσότεροι. 

3. Ποια είναι η διαδικασία για να γράψετε τα κομμάτια σας;

 (Kooz) Η διαδικασία είναι απλή. Αφού πέσουν οι παραγωγές στο τραπέζι όλα τα υπόλοιπα παίρνουν το δρόμο τους μέσα από μια ατομική ή συλλογική έμπνευση. Κάποιος από μας θα ξεκινήσει κάτι δίνοντας για παράδειγμα μια ιδέα κι ακολουθούν ή συμπληρώνουν την ιδέα οι υπόλοιποι. Δεν υπάρχει κάποια φόρμα ή κάποιος συγκεκριμένος τρόπος και από τη στιγμή που δε μας ζει η μουσική αλλά εμείς ζούμε γι αυτή, όλα είναι θέμα διάθεσης και ανάγκης έκφρασης. (Τοτέμ) Μην νομίζεις ότι όλα είναι ρόδινα. Να, π.χ. ούτε απάντηση να δώσουμε δεν συμφωνούμε τις περισσότερες φορές. Αυτό δηλαδή που ο Κώστας λέει ατομική ή συλλογική έμπνευση, εγώ θα το έλεγα ανάγκη. Η έμπνευση είναι μια ανύπαρκτη παραμύθα που μας έχουν μάθει να πιστεύουμε, σαν τη δημοκρατία ή τον θεό. Ανάγκη έχουμε να πούμε πράματα, για αυτό και καθόμαστε να τα γράψουμε στίχους. Άλλος στο γκρουπ μπορεί να έχει ανάγκη να πειράξει δείγματα ή ήχους, οπότε κάθεται και κάνει παραγωγές (και έχουμε καμιά 100στή να κάθονται στην άκρη, γιατί το έχει μεγαλύτερη ανάγκη). Άλλος έχει ανάγκη να πείσει τον κόσμο με το πικάπ, οπότε μπορεί να κάθεται πάνω από τα βινύλια 10 ώρες την ημέρα και να δουλεύει σκρατς και άλλα κόλπα. Είναι ανάλογα με την ανάγκη του καθενός. Έμπνευση δεν υπάρχει. Αν πχ μου δώσει ο Kooz ή ο Damned1 ένα εικοσάστιχο, και μου πουν "συνέχισέ το", τη στιγμή που είμαι στην τουαλέτα και "κάνω κατάθεση" (it happens), δεν πρόκειται να κόψω τον κορμό στη μέση γιατί "μου ήρθε έμπνευση και πρέπει να το γράψω τώρα, όχι τώρα, ΤΩΡΑ!". Θα κάνω τη δουλειά μου, με την ησυχία μου, θα σκουπιστώ, θα βγω, θα διαβάσω αυτά που έχουν γράψει, και θα κάτσω να γράψω το υπόλοιπο γιατί ΘΈΛΩ να το γράψω. Και όσοι το ακούσουν θα γουστάρουν ή θα ξενερώσουν ανάλογα... (Kooz) Ρε κεφτέ, ανάγκη είπα κι εγώ στο τέλος! (Τοτέμ) Στα παπάκια μου. Σε κράζω για να φανεί ίντριγκα. 

4. Σε μία παλιά σας συναυλία στο 7sins, θυμάμαι τον Παύλο Φύσσα να σας παρακολουθεί με χαμόγελο και μετά το Τοτέμ να διηγείται ιστορίας για τα “Κακό Μαντάτα”. Λαμβάνοντας υπ' όψιν τις σχέσεις που είχατε μαζί του, τι άλλαξε μέσα σας μετά την δολοφονία του;

(όλοι μαζί) Τί να συζητάμε τώρα... Εδώ παραλίγο να αλλάξει όλος ο κόσμος, κι εσύ ρωτάς τί άλλαξε μέσα μας; Γίναμε λίγο πιο μουνόπανα από όσο ήμασταν πριν, και περιμένουμε τα χειρότερα. 

5. Όλοι σας, παρακολουθείτε το low bap εδώ και αρκετά χρόνια. Πως βλέπετε τις εξελίξεις σε αυτό τον τελευταίο χρόνο; 

(Enthro) Παρακολουθούσα το low bap πολλά χρόνια και χαιρόμουν που όταν άλλοι είχαν ξεφύγει (μουσικά πάντα) υπήρχαν μερικοί άνθρωποι που έκαναν το hip hop όπως έπρεπε (τουλάχιστον πάντα για τα δικά μου αφτιά και γενικά για το δικό μου κεφάλι) . Τον τελευταίο χρόνο θα στον περιγράψω μόνο με μια λέξη ‘’κατάντια’’... 
(Τοτέμ) Πάντως μέσα σε αυτή την κατάντια, ακόμα βλέπω άτομα να το παλεύουν, και να το πολεμάνε, και να βγάζουν ωραία πράματα. Απλά δεν είναι αυτοί που περιμέναμε. Ειδικά από το θάνατο του Παύλου και μετά, έχουν πέσει πολλές μάσκες. Κάποιοι κάνουν ακόμα low bap όπως θα έπρεπε να γίνεται, και κάποιοι όντως είναι για να το παρατάνε και να ασχολούνται με αυτά που κάνανε κρεμαστάρια τόσο καιρό, τα εντεχνιάρικα... 

6. Τελικά η συζήτηση στην ΕΣΗΕΑ έκανε καλό ή κακό στο ελληνικό Hip hop και γενικότερα στον κοινωνικό διάλογο; 

(Damned1) Η συζήτηση δεν είχε να κάνει εξ αρχής με το καλό ούτε με το κακό για το hip hop, αυτό το εισπράξαμε από τις 2-3 συναντήσεις πριν την ΕΣΗΕΑ. Διάλογος δεν υπήρχε, υπήρξαν πολλοί ατομικοί μονόλογοι, μνήμες και καταθέσεις ψυχής. Ο καθένας ήταν εκεί για άλλο λόγο αλλά με ένα κοινό παρανομαστή , άλλοι γιατί απλά τους ζητήθηκε, άλλοι γιατί τον ξέραν από παιδί, άλλοι γιατί είχαν συνεργαστεί μαζί του, άλλοι γιατί απλά τους εκτιμούσε και οι πιο κοντινοί του Παύλου ήταν για να εκτελέσουν την επιθυμία των γονιών που σε μέσες άκρες μέσα στο μυαλό μου αν θες να της βάλεις τίτλο ήταν "καθησυχάστε τον κόσμο μην κυνηγήσει αντίποινα και δολοφονήσει φασίστες γιατί έτσι θα αμαυρωθεί η μνήμη του παιδιού μας". Μέσα στην πίκρα τους δεν ζητούσαν εκδίκηση, δεν θέλαν να γίνουμε ηθικοί αυτουργοί εμείς με μια μας δήλωση εν βρασμό! Δεν είχαμε καθαρό μυαλό, μπορεί να κάναμε με ψυχολογία όχλου κάτι που έμοιαζε δίκαιο και ουσιαστικά να ατιμάζαμε την θυσία του. Το οφθαλμός αντί οφθαλμού εκείνη την περίοδο θα ήταν πολύ εύκολο να γίνει μέσα στην αγανάκτηση, τα φρέσκα νέα πάντα πουλάνε πιο πολύ στα ΜΜΕ και σε περίπτωση που υπήρχαν αντίποινα με αφαίρεση ζωής θα υποβιβαζόταν η δολοφονία του Παύλου. Όλοι βράζαμε. Θα σου μιλήσω προσωπικά, από τις συναντήσεις πριν την ΕΣΗΕΑ γνώρισα παλικάρια από άλλες μουσικές παρέες που μας μίλαγε για αυτούς και τους μιλούσε για εμάς, ήρθα κοντά με κάποιους από τα παλιά, πολύ κοντά με κάποιους που μας ένωσε η απώλεια ενός γνωστού μας γιατί τον όρο "φίλος" δεν θα τον πω, το γνωρίζουν μόνο όσοι ήταν πραγματικά φίλοι του και κάθε μέρα μαζί του! Διαφώνησα απόλυτα με στάση γνωστών μου, τσακώθηκα με πόλους για την βαρύτητα ή την ελαφρότητα των δηλώσεων τους. Απόρησα που ο Πέτρος είχε ακόμα κουράγιο και στεκόταν (έστω και καθιστός)! Αποτέλεσμα, είμαι όπως ήμουν, με αυτούς που ήμουν και κάνω ότι έκανα, οι τριγύρω μου φάτσες άλλαξαν στην καθημερινότητα μου. Το Hip Hop κέρδισε σπάζοντας τον πάγο στις προσωπικές σχέσεις του και έχασε ένα παλικάρι! 

7. (Ερώτηση προς Τοτέμ). Συνήθιζες στα κομμάτια σου να αναφέρεις τα “Κακά Μαντάτα”, αλήθεια τι σου έχει μείνει από εκείνον τον καιρό και ειδικά όσον αφορά την παρέα σου με τον Παύλο; 

(Τοτέμ) Με τον Παύλο ουσιαστικά είχα σταματήσει να κάνω παρέα σε καθημερινή βάση από το 2001. Από τότε που πέρασα στο ΤΕΙ και έφυγα για Πάτρα, και ουσιαστικά από τότε που διαλυθήκαμε σαν Κακά Μαντάτα. Αλλά η επαφή υπήρχε, και με τους Antarta που είχε κάνει μετά με τον Tiny και κάποια άλλα παιδιά, και με τους 3πλέτα, παρακολουθούσα τις δουλειές του και τον έκραζα για αυτά που έκανε και δε μου αρέσανε, όπως έκανε το ίδιο κι αυτός. Μπορεί να βρισκόμασταν μια φορά το τρίμηνο, αλλά αυτό που ήμασταν δεν ήταν η απλή φιλία της σειράς. Είχαμε μεγαλώσει μαζί, πως το λένε; Κι αυτό δεν ίσχυε μόνο για εμένα και τον Παύλο, αλλά και με τον Στάθη (Λυκάνθρωπο) που ήταν μαζί μας στο ξεκίνημα και τα έχει παρατήσει. Από τα μισά της δεκαετίας του 90 και μετά, υπήρχαν βδομάδες ολόκληρες που δεν το θυμόμασταν καν να πατήσουμε σπίτια μας, και ήμασταν 24 ώρες το 24ωρο στους δρόμους, σε σπίτια φίλων, σε live στην επαρχία κλπ. Αυτό συνέβαινε για μια περίοδο 5 χρόνων τουλάχιστον, από τέλη 96 και μετά. Για παιδιά 15-16-17 χρονώ, αυτή είναι η σημαντικότερη περίοδος για την διαμόρφωση του χαρακτήρα τους. Δεν θυμάμαι τα μεγάλα, τα συνταρακτικά κλπ, πχ τα πρώτα live μας και τις πρώτες ηχογραφήσεις. Θυμάμαι τις μαλακιίτσες, τα μικροπράματα. Θυμάμαι που του καβάτζωνα τα Spider-Man και τα Daredevil, και θυμάμαι με τον Στάθη που εκπαίδευαν τον σκύλο μου τον Ζάρντο να τους φέρνει μπύρες όταν βλέπαμε μπάσκετ. Για αυτό, παρόλο που βλεπόμασταν αραιά τα τελευταία 10+ χρόνια, κάθε φορά που έβλεπα τον μαστρο-Τάκη στη Ζώνη, τα ίδια λέγαμε. "Τί κάνει ο Παύλος μαστρο-Τάκη;", "Καλά είναι, με ρωτάει τί κάνεις εσύ."

8. Μετανιώνετε για κάτι; 

(Μοναχικός) Υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει μετανιώνει για κάτι που έχει γίνει η έχει κάνει στο παρελθόν; Σαν group πάντως δε πιστεύω να έχουμε μετανιώσει για τις επιλογές που έχουμε κάνει (αυτό στο λέω με κάθε επιφύλαξη) 

9. Κατά πόσο ένα group που αποτελείται από 7 άτομα μπορεί να βγάλει ένα μουσικό αποτέλεσμα με συνοχή; Αλήθεια σας ενδιαφέρει αυτό;

(Όλοι μαζί, με μια φωνή) Όχι! Δεν μπορούμε να έχουμε συνοχή. Ούτε μας ενδιαφέρει. (το είχαμε προβάρει) 

10. Οι πολιτικοποιημένοι στίχοι, μαζί με τον χαβαλέ και την καφρίλα μπορούν να συνδιαστούν σε ένα hip hop group; 
  
(Τοτέμ) Φυσικά και μπορούν. Χιπ χοπ είναι η μουσική φόρμουλα που χρησιμοποιούμε για να τα χώσουμε. Και πορνό-core χιπ χοπ μπορεί να γίνει. Και διαστημοκεντρικό σιωνιστικό χιπ χοπ μπορεί να γίνει. Και "ό,τι-νά-'ναι" χιπ χοπ μπορεί να γίνει. Η σωστή ερώτηση θα ήταν "αν μπορούμε να το υποστηρίξουμε", και νομίζω ότι όποιος περάσει 5-6 ώρες μαζί μας, την έχει λυμένη αυτή την απορία.  

11. Τι σχεδιάζετε για το μέλλον;

(Enthro) Έχουμε ήδη ξεκινήσει τον νέο δίσκο των psyclinic , όταν φτάσει η ώρα θα ενημερωθείτε από το site μας και από τις προσωπικές σελίδες όλων των παιδιών, εγώ σαν Εnthro ετοιμάζω ένα πιο προσωπικό δισκάκι με μπόλικα άτομα ‘’παλιούς και νέους φίλους’’ αλλά αυτό σε δεύτερη μοίρα από τον πέμπτο δίσκο μας. 

12. Είμαι σίγουρος ότι κάτι θα θέλετε να προσθέσετε. Οπότε κάντε το με σειρά...

(Τοτέμ) Όποιος προσπαθεί να ξεκοκαλίσει το μπακαλιάρο, δεν ξέρει να τρώει ψάρια.  
(Damned1) +7
(Kooz) Και 2 κιλά ζαμπόν κι εφτά μπύρες στο 4, θα το κάψουμε απόψε κυρστέφανε. 
(Mute) ... 
(Άλεξ Ρεντ) Είχα τσουπακάμπρα 
(Μοναχικός) Γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια.
(Enthro) Για περισσότερες πληροφορίες www.psyclinictactix.webs.com