Συνέντευξη Giota SunShine

Όλα ξεκίνησαν το χειμώνα του ’92.. Γιώτα Παντελίδου  το πραγματικό της όνομα! Sunshine το ψευδώνυμο με το οποίο υπογράφει. Η Γιώτα Παντελίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια. Μεγάλωσε όμως στην Κρύα Βρύση Γιαννιτσών από όπου και κατάγεται. Έχει σπουδάσει  διακόσμηση εσωτερικών και εξωτερικών χώρων. Αυτό που την κέρδισε όμως είναι η φωτογραφία με την οποία ασχολείται πιο ενεργά τα τελευταία τρία χρόνια. Ασχολείται με τομείς όπως φωτογραφίες δρόμου, μόδας, κοινωνικών εκδηλώσεων(γάμου –βάπτισης)κ.α. Η μεγάλη της αγάπη όμως είναι οι φωτογραφίσεις συναυλιών λόγω του ατμοσφαιρικού κλίματος που διεγείρει κάθε της αίσθηση.

 

1. Πως προέκυψε η φωτογραφία στη ζωή σου;

Προέκυψε πολύ παράξενα, πριν έξι χρόνια, σε μια βόλτα μου στην Περαία (παραθαλάσσιο μέρος στη Θεσσαλονίκη) παρατήρησα έναν μικρό λιμένα με παλιές λάμπες, ηλικιωμένους ανθρώπους να περπατάνε και μου βγήκε αυθόρμητα να τον φωτογραφήσω. Με πιο απλά μέσα βέβαια

αλλά η αίσθηση και το ερέθισμα που μου έδωσε αυτή η απλή εικόνα, μου έβαλε για τα καλά το μικρόβιο για την φωτογραφία.

2. Γιατί Sunshine;

Ωραία ερώτηση... Κάθε φορά που μου την κάνουν δυσκολεύομαι να απαντήσω. Διότι είναι κάτι προσωπικό. Γενικότερα κατά τη διάρκεια της μέρας, σπάνια θα με δεις κατσούφα. Με διακατέχει ένα χαμόγελο ακόμα και τις μέρες που έχω τις μαύρες μου. Αν με ρωτήσεις γιατί συμβαίνει αυτό δεν έχω να σου απαντήσω. Πες το θετική ενέργεια. Επίσης σε μικρότερη ηλικία είχα κάνει ένα graffitti γράφοντας Sunshine. 

Και έτσι μου έμεινε! 

3. Ποιά είναι αγαπημένη σου δουλειά μέχρι σήμερα και ποιό το θέμα που ονειρεύεσαι να φωτογραφίσεις;

Όλες οι δουλειές μου σηματοδοτούν κάτι μοναδικό.

Όμως αυτή που μου ήρθε πρώτη στο μυαλό μόλις διάβασα την ερώτηση, 

είναι η φωτογράφιση που έκανα σε έναν από τους αγαπημένους μου μουσικούς της Trip Hop σκηνής, τον Wax Tailor. Η θεματική που μόνο στην ιδέα της μαγεύομαι, είναι πορτραίτα από διάφορα παιδιά ανά τον κόσμο. Η αποτύπωση της αλήθειας στα μάτια τους που είναι κοινή παρά την διαφορετικότητα του πολιτισμού τους.

4. Μια όμορφη στιγμή θα προτιμούσες να την ζήσεις ή να την φωτογραφίσεις και να την έχεις για πάντα;

Πολλές όμορφες στιγμές τις έχω ζήσει μέσα απ' το μάτι της μηχανής μου. Μου αρέσει να τα συνδυάζω.

Δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι χάνω κάτι φωτογραφίζοντας.

5. Μεγάλο μέρος της δουλειάς σου είναι σε συναυλίες και μουσικές εκδηλώσεις. 

Μουσική και φωτογραφία πως συνδυάζονται για σένα;

Ο χώρος των συναυλιών και η ενέργεια που υπάρχει μέσα εκεί είναι μοναδική. Τα έντονα εναλλασσόμενα φώτα, η ένταση και το πάθος της στιγμής είναι για μένα πρόκληση. 

Θέλω να απαθανατίσω ακριβώς την ενέργεια και το συναίσθημα που λαμβάνω εκείνη ακριβώς τι στιγμή που γίνεται το κλικ.

6. Αρκετοί φωτογράφοι που έχουν κάνει δουλειές με θέμα την φτώχεια στην Αφρική και σε άλλες χώρες, έχουν κατηγορηθεί ότι προτιμούν να φωτογραφίσουν την δυστυχία και όχι να την πολεμούν. 

Από την άλλη αρκετοί υποστηρίζουν ότι μια εικόνα μπορεί να αλλάξει πολλά περισσότερα

 από όσο μια μεμονωμένη πράξη. Ποια είναι η θέση σου στο θέμα; Υπάρχει κάτι που δεν θα ήθελες 

ή θα δίσταζες να φωτογραφίσεις;

Η εικόνα είναι μεγάλο όπλο, με το να βγάλεις ενδεχομένως μια φωτογραφία με θέμα την φτώχεια και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, που αργότερα θα δημοσιευτεί αυτό αποτελεί από μόνο του κίνητρο. Άλλωστε στο πέρασμα των χρόνων πολλοί φωτογράφοι βοήθησαν πολύ με το έργο τους. Η παγίδα όμως σε όλο αυτό βρίσκεται στον τρόπο με τον οποίο θα προσεγγίσεις ένα τόσο λεπτό θέμα. Αν είσαι ένας αμέτοχος αντιγραφέας της δυστυχίας αυτών των ανθρώπων, εκεί πάτωσες ως καλλιτέχνης και ως άνθρωπος. Χρειάζεται μεγάλη δύναμη ψυχής για να μπορέσεις να προσεγγίσεις κάτι τόσο σοβαρό και ευαίσθητο.

7. Τι σε εμπνέει περισσότερο να φωτογραφίζεις;

Κοντινά πορτραίτα, αυθόρμητες στιγμές, αλήθεια των συναισθημάτων.  Στα πορτραίτα που φωτογραφίζω δεν θέλω να περιγράφονται μόνο εξωτερικά χαρακτηριστικά 

αλλά να αντανακλάτε και ο εσωτερικός κόσμος του ανθρώπου. 

8. Προτιμάς να φωτογραφίζεις ανθρώπους ή τοπία και γιατί;

Όπως είπα και παραπάνω αγαπώ περισσότερο τα πορτραίτα. 

9. Πως φαντάζεσαι το μέλλον σου σε αυτό που επέλεξες να κάνεις σε πχ 20 χρόνια;

Και μόνο σαν σκέψη μου προκαλεί άγχος. Δεν μου αρέσει να προβλέπω καταστάσεις. Ζούμε στο τώρα. Για το τώρα παλεύουμε. Άλλωστε έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, πρακτικά 

δεν σου δίνεται η δυνατότητα να ξέρεις ούτε τι θα κάνεις τον επόμενο μήνα. Μπορεί να γίνω μία απ' τους μεγαλύτερους φωτογράφους του National Geographic που θα φωτογραφίζει στα δάση του Μαγιερλινγκ ή κάλλιστα μια σερβιτόρα στο ουζερί του χωριού μου.

10. Αυτό που ζούμε είναι τόσο όμορφο που αξίζει να φωτογραφηθεί;

Αυτό που ζούμε είναι τόσο αληθινό που αξίζει να φωτογραφηθεί. Στην αλήθεια κρύβεται η ουσία!

 Σελίδα facebook  & Site