Το ''Καταδικάζω την βία απ' όπου κ' αν προέρχεται'' μέσα σε μια μέρα μετατράπηκε σε ''Καταδικάζω την δολοφονία απ' όπου κ' αν προέρχεται'' από τους διαμορφωτές της δημόσιας σφαίρας. Από κοντά η ταύτιση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα με τα δύο (ίσως και 3) θύματα χθές. Από τη μία κάποιοι πανηγυρίζουν για την εν ψυχρώ δολοφονία 2 νέων (έστω και χρυσαυγιτών) και από την άλλη οι ανούσιοι παραλληλισμοί και το τσουβάλιασμα. Προσωπικά λοιπόν, δεν χάρηκα με την χθεσινή δολοφονία. Είναι μια δολοφονία που αφενός μπορεί να είναι η αρχή για μια πιο μαζική και άγρια καταστολή παρέα με στέρηση ελευθεριών και αφετέρου στερεί το δικαίωμα σε δυο νέους να αναθεωρήσουν και να ζήσουν ελεύθεροι. Μπορεί λοιπόν να ''καταδικάζω'' την χθεσινή διπλή δολοφονία όμως δεν στενοχωριέμαι το ίδιο με την δολοφονία του Παύλου. Ο λόγος είναι απλός και δεν έχει να κάνει με προσωπικές σχέσεις. Ένας Χρυσαυγίτης έχει στην ουσία δεχτεί να μπεί σε ένα φαύλο κύκλο βίας, μίσους και δίκιο του ισχυρού. Μπαίνοντας σε μια νεοναζιστική οργάνωση λοιπόν και εξαντλώντας την ισχύ του σε σώματα αδυνάτων οφείλει να δεχτεί ότι κάποια στιγμή μπορεί να βρεθεί κάποιος με μεγαλύτερη ''ισχύ'' να εξαντλήσει την δύναμη -που του δίνει ένα όπλο- πάνω σε αυτόν. Ένας αντιφασίστας, από την άλλη, έχει απορρίψει το μίσος, το δίκιο του ισχυρού και το ''δικαίωμα'' να καθαρίζουμε τον πιο αδύναμο. Και πέθανε γι' αυτό..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου