Ξέρω ότι σε τέτοιες πειρπτώσεις, κάποιοι οφείλουμε να το βουλώνουμε. Όμως δεν μπορώ. Νιώθω την ανάγκη να γράψω δύο αράδες. Για τον Παύλο. Τον γνώρισα με την πρώτη ματιά. Στο υπόγειο του 7sins. Ήταν κάτι περίεργο για μένα. Ο τύπος που έφυγε από το low bap αλλά παρέμεινε low bap. Δεν έλεγε μαλακίες και διοργάνωνε live που έπαιζαν οι psyclinic tactix, ο totem κ.α.. Ίσως έμπαινε και μέσα. Όμως θα το ξανάκανε. Το αγαπούσε το ριμάδι. Και στο live, ήταν μαζί μας. Πρώτη σειρά. ''Είναι δικό μας παιδί ρε''. Αυτό θυμάμαι να μου λέει ο Πέτρος. Όμως αυτά έχουν ελάχιστη σημασία. Ο Παύλος δολοφονήθηκε. Μαχαιρώθηκε στην καρδιά από χρυσαυγίτη. Από εδώ και πέρα, σε κάθε live θα είναι μαζί μας. Και ας μην το θέλει.
Καλό ταξίδι και γάμησέ τους παλικάρι να τους κάνεις να ραπάρουν και 'κει πάνω που να πάρει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου