Μόνο αυτός που δεν τραβάει κουπί έχει χρόνο να ταρακουνήσει τη βάρκα.
Jean-Paul Sartre
Πριν κάτι μέρες αλλάζοντας κανάλια έπεσα πάνω στον αγαπημένο ''οικονομόλογο'', ''πολιτικοκοινωνικό αναλυτή'' και ''αστροφύσικο'' Μπαμπή Παπαδημήτριου. Ήταν η στιγμή που ανέλυε το μέτρο της 6ήμερης εργασίας που το κυβερνητικό σχήμα είχει στα σκαριά. Ο Ευαγγελάτος αυτή τη φορά είχε ντυθεί ''διαφωτιστής'' του 17ου αιώνα με ''ριζοσπασικές'' αναλύσεις όπως « O δυτικός πολιτισμός έχει χτιστεί σε κάποιες αξίες που δεν αλλάζουν.. (μπλα μπλα) » και « Σε αυτόν τον κόσμο ήρθαμε για να ζούμε και όχι για να δουλεύουμε.. (μπλα μπλα) ».
Τότε την σκυτάλλη πήρε το αγαπημένο μας πολυμίξερ Μπάμπης με μια ιστορικής σημασίας τοποθέτηση.. « Ίσως έχουμε έρθει σε αυτόν τον κόσμο για να δουλεύουμε ».
Οι άνθρωποι λοιπόν που μας επιβάλλονται 24 ώρες το 24ωρο ως αυθεντίες επί όλων των θεμάτων, οι άνθρωποι που καθορίζουν τα θέματα της δημόσιας σφαίρας, επηρεάζουν απόψεις και καλλιεργούν ιδεολογίες πιστεύουν ότι κάποια ανώτερη δύναμη (θεός, δίας, εξωγήινοι) μας έστειλε εδώ για να δουλεύουμε. Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να αιτιολογήσεις αυτό το τραγελαφικό ιδεολόγημα αφού αν θεωρείς ότι ο λόγος που βρισκόμαστε εδώ βασίζεται καθαρά στους νόμους της φυσικής και πάνω απ' όλα στον νόμο της τυχαιότητας δεν μπορείς να εκστομίσεις ότι απλά '' Εχουμε έρθει εδώ για να δουλεύουμε''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου