Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013
Τρίτη 25 Ιουνίου 2013
Ο Μπαγάσας
"Κάποτε
θα με διαβάσεις ίσως, θ’ ακούσεις τα τραγούδια μου, θα με κατανοήσεις.
Αλλά
δεν θα’ μια πια εγώ. Θα’ ναι αυτή η μάσκα που φορούν στους πεθαμένους. Όσους
τους χρησιμοποιούν μετά το θάνατο τους, όταν οι ίδιοι δεν υπάρχουν.
Όσο υπήρχα με φοβόσουν.
Όσο υπήρχα δεν με άντεχες.’’
Από τις αρχές της
δεκαετίας του ‘70 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ‘80 μια παράξενη φιγούρα
περιπλανιόταν στους δρόμους των Εξαρχείων. Μπορεί να σε σταμάταγε στον δρόμο
και να σου έλεγε «Μην πατάς πάνω στα παπούτσια σου. Είναι φρικτό αυτό που
κάνεις». Μπορεί να κατασκήνωνε στην μέση του δρόμου ή να έκανε αλλόκοτες
παραστάσεις και να έβγαζε λόγους σε πλατείες. Όμως παράλληλα ο Νικόλας Άσιμος
ήταν ένας μοναδικός δημιουργός και πάνω απ’ όλα ένα ανήσυχο πνεύμα.
Γεννήθηκε στη
Θεσσαλονίκη στις 20 Αυγούστου του 1949. Πέρασε στην Φιλοσοφική και σε λίγα
χρόνια την παράτησε. Το 1973 φεύγει από τη Θεσσαλονίκη και πηγαίνει στην Αθήνα.
Γράφει τραγούδια τα οποία δεν δισκογραφεί επίσημα, αλλά τα γράφει μόνος του σε
κασέτες τις οποίες πουλάει σε διάφορους δρόμους της Αθήνας.
Ιδεολογικά ήρθε κοντά
στο αναρχικό κίνημα. Είχε πει μάλιστα « Όταν ο Παπαδόπουλος είπε ‘‘Θα πατάξουμε
την αναρχία’’, αποφάσισα να γίνω η αναρχία που δεν πατάσσεται ποτέ». Στο
Πολυτεχνείο ήταν μέσα. Βρισκόταν σε διαρκή σύγκρουση με ότι τον ενοχλούσε.
Ξυλοκοπήθηκε αρκετές
φορές από αστυνομικούς και το 1977 φυλακίστηκε προσωρινά μαζί με άλλους πέντε
εκδότες και συγγραφείς, ενώ αργότερα όλοι αποφυλακίστηκαν μετά από πρωτοβουλία
του Διονύση Σαββόπουλου. Το 1982 συνεργάστηκε με τον Β. Παπακωνσταντίνου και
την Χ. Αλεξίου. Τότε τον διέγραψαν και οι αναρχικοί ως συμβιβασμένο. Το 1987
κατηγορήθηκε για το βιασμό μίας κοπέλας και οδηγήθηκε για λίγο καιρό στο
ψυχιατρείο. Το γεγονός αυτό είχε σημαντικές συνέπειες στη ψυχολογία του. Κατά
τον εγκλεισμό του στο ψυχιατρείο βασανίστηκε και όταν πια ήταν ελεύθερος λίγοι
μπορούσαν να τον καταλάβουν. Πολλοί λένε ότι ήταν εκτός ελέγχου.
Στις 17 Μαρτίου του 1988 κρεμάστηκε στο σπίτι του (σε μια σωλήνα καλοριφέρ), που ονόμαζε 'χώρο προετοιμασίας'.
Στις 17 Μαρτίου του 1988 κρεμάστηκε στο σπίτι του (σε μια σωλήνα καλοριφέρ), που ονόμαζε 'χώρο προετοιμασίας'.
Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013
Η αρχή του κώδικα..
Τα
τέλη της δεκαετίας του 60 και τις αρχές του 1970 οι μαύρες κοινότητες της
Αμερικής μαστίζονταν από τον ακμάζοντα κοινωνικό ρατσισμό αλλά και τις δικές
τους συμμορίες που έλεγχαν ολόκληρες περιοχές και σκορπούσαν τον φόβο και το
μίσος. Η καλλιτεχνική δημιουργία και η έκφραση αυτών των προβλημάτων ήταν
μηδαμινή. Οι καταπιεσμένες μαύρες κοινότητες δεν είχαν πρόσβαση σε οποιουδήποτε
είδους τέχνη ή διασκέδαση.
Κάπου εκεί όμως άρχιζαν να στήνονται αυτοσχέδια
πάρτυ σε σπίτια και στους δρόμους. Σε ένα από αυτά τα σπίτια στην οδό 1520
Sedgwick Avenue του Bronx της Νέας Υόρκης, γεννήθηκε αυτό που στην
συνέχεια θα ονομαζόταν hip
hop.
Δημιουργός του ένας αμερικάνος με καταγωγή από την Τζαμάικα που ονομαζόταν Kool Herc. Γρήγορα το hip hop εξαπλώνεται στις συνοικίες της
Νέας Υόρκης. Οι νέοι έχουν πια έναν άλλο δρόμο να ακολουθήσουν πέρα από τις
συμμορίες, τα ναρκωτικά και το έγκλημα. Έχουν τον δρόμο της μουσικής. Η νέα
αυτή κουλτούρα παύει να αφορά μόνο στην διασκέδαση και αποκτά κοινωνικές ρίζες.
Είναι ο τρόπος εκατομμυρίων καταπιεσμένων μαύρων -και όχι μόνο- να φωνάξουν την παρουσία τους.
Y.Γ. To κείμενο αυτό αποτελεί ένα μικρό μέρος της διπλωματικής μου με θέμα ''Ανήσυχη Δημιουργία''
Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013
ΔΕΝ είναι η ΕΡΤ, ηλίθιε!
Eίναι δεδομένο πως η λειτουργία της ΕΡΤ εδώ και πολλά χρόνια διέποταν από αδιαφανείς διαδικασίες. Είναι δεδομένο πως η δημόσια ενημέρωση ήταν δέσμια κρατικών συμφερόντων. Είναι δεδομένο πως ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλο να πηρώνει τα γλέντια του Σπύρου Παπαδόπουλου και τέλος είναι δεδομένο ότι δεν είναι δυνατόν η ελληνική ΕΡΤ να απασχολεί παραπάνω εργαζομένους από το BBC. Τίποτα από τα παραπάνω όμως δεν μπορεί να δικαιολογήσει ένα φασιστικό μέτρο που με ένα στρατιωτικού τύπου διάταγμα, μαυρίζει τις οθόνες της δημόσιας τηλεόρασης και παράλληλα βγάζει στην ανεργία 2400 εργαζομένους. Η κυβέρνηση εκμεταλεύεται την κατάσταση που η ίδια έχει φέρει την ΕΡΤ για να βάλει λουκέτο με πραξικοπηματικό τρόπο στην δημόσια ενημέρωση. Είναι περιττό να αναφέρει κανείς τις διαβεβαιώσεις αρμόδιων υπουργών ότι η ΕΡΤ είναι ''δημόσια περιουσία και δεν πρέπει να κλείσει''. Όσο για αυτούς που περιμένουν ότι μετά από ένα μέτρο τέτοιας φύσης, θα έρθει η εξυγίανση της δημόσιας ενημέρωσης, έχουν το δικαίωμα στην συνέχεια να περιμένουν και την ''ανάπτυξη''. Όμως καλύτερα πρώτα να σκεφτούν τα παρακάτω λόγια.
''Η βία συγκαλύπτεται μόνο με ψέματα και τα ψέματα συντηρούνται μόνο με τη βία.''
Αλεξάντρ Σολζενίτσιν
Τρίτη 4 Ιουνίου 2013
''Μα για ένα μπουκάλι μπύρα..;;''
«Κοιμήθηκα μόλις 5 ώρες μέσα σε 3 ημέρες. Με ψέκασαν με δακρυγόνα αμέτρητες φορές, ρίσκαρα τον θάνατό μου 3 φορές. Και ξέρετε τι λέει ο κόσμος; Παράτα τα, εσύ θα είσαι που θα σώσεις τη χώρα; Ναι, και αν δεν την σώσουμε εμείς, θα πεθάνουμε όσο το προσπαθούμε. Είμαι τόσο κουρασμένος που έχω πιει 7 ενεργειακά ποτά και 9 παυσίπονα σε 3 μέρες, η φωνή μου έχει κλείσει αλλά θα είμαι ξανά στην πλατεία σήμερα στις 6. Απλά για την επανάσταση».
Tο μήνυμα που άφησε στο facebook ο 22χρονος διαδηλωτής Αμπντουλάχ Κομέρτ, ο οποίος έπεσε νεκρός από σφαίρα στο Χατάι της Τουρκίας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)