Σάββατο 7 Ιουνίου 2014

Το δικό μου low bap



Υπάρχει κάτι πολύ μαγικό σε αυτή τη ζωή και λέγεται αναμνήσεις. Είναι πράγματα που δεν θυμόμαστε ξεκάθαρα ούτε πότε έγιναν, ούτε που, ούτε καλά καλά τι ακριβώς έγινε. Απλά θυμάσαι μια εικόνα, κάποια χρώματα, κάποιες λέξεις ή μερικούς ήχους. Προσωπικά οι περισσότερες αναμνήσεις μου, έχουν μουσική. Δυνατή μουσική. Στο σχολείο, σε ταξίδια και στο σπίτι. Καλώς ή κακώς η μουσική με την οποία μεγάλωσα ήταν το low bap. Θυμάμαι πολλά πράγματα γύρω από το Low bap, αυτά τα πράγματα σε πολλούς δεν λένε τίποτα. Δεν είναι ανάγκη εξάλλου όλοι να έχουμε τις ίδιες αναμνήσεις.

Αυτό που προσπαθώ να σας πω είναι ότι μετά από τόσα χρόνια ο καθένας έχει πλάσει την δική του εικόνα γι αυτές τις δύο λέξεις. Τους έχει δώσει το δικό του χρώμα και άρωμα από όσα έχει ζήσει και σέρνει μαζί του. Το δικό μου low bap λοιπόν, έχει μείνει εκεί πίσω. Σε εκείνες τις αναμνήσεις. Κλείστηκε στις αναμνήσεις πριν λίγο καιρό γιατί το τώρα του φαντάζει ψεύτικο. Σπάνια από εδώ και πέρα θα βγαίνει έξω για να γλεντάει. Όπως θα βγει σε περίπου μία εβδομάδα από σήμερα. Στο Bums. Εκεί, ίσως δω και κάποιους που μου αποδείξουν ότι δεν τα έζησα όλα μόνος μου. Ότι τόσα χρόνια, υπάρχει και κάτι που έχουμε μοιραστεί.

5 σχόλια:

  1. Σε νιώθω αδερφέ μου... Μα οι πιο ωραίες αναμνήσεις του lowbap μας, έχουνε μέσα τον Νικήτα Κλιντ, τους Βαβυλώνα, τους Brigada... Γιατί αυτοί ήταν οι πρώτες αναμνήσεις του lowbap που εγώ θυμάμαι και τώρα που ξανασμίξανε δεν το βλέπω σαν ψεύτικο, αλλά σαν πιο αληθινό από ποτέ καθώς έχει άρωμα και χρώμα από τις πρώτες, πιο δυνατές και ζωντανές, αναμνήσεις του. Πάμε γερά για τη δεύτερη εποχή αδερφέ μου.........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 1. Η δικιές μου αναμνήσεις δεν είχαν μέσα αυτούς τουλάχιστον πάνω στη σκηνή. Όμως σέβομαι αυτά που λες και δεν είναι το θέμα μου η επανένωση αυτή καθ' αυτή. Το θέμα μου είναι ότι βλέπω κάτι ψεύτικο σε αυτήν την κίνηση από όλες τις πλευρές.
      2. Επειδή νομίζω καταλαβαινόμαστε, δεν νομίζω να θες αυτή η 2η εποχή να αρχίσει πάλι καταγγέλοντας "τους ξενιστές και τα κωλοβακτηριδια που απέκτησαν νόημα στη ζωή τους εδω και χρόνια από το low bap." Και επειδή άρχισε έτσι, μου επιτρέπεις να απέχω με τον τρόπο μου.

      Να σαι καλά αδερφέ..

      Διαγραφή
  2. krata stis anamniseis sou autous pou valan to hiphop sta skiladika, provato.

    libe min ise eugenikos gamise tous.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπερα φιλε, σε θυμαμαι απο παλιοτερα φορουμ αν δεν κανω λαθος και σε διαβαζω συχνα πυκνα τωρα εδω. Θα σου πω μερικα πραγματα. Το low bap και καθετι που φτιαχνει καποιος ανθρωπος σε προδιδει μονο εαν πιστεψεις πιο πολυ στο δημιουργο του παρα σε αυτο που εφτιαξε. Το low bap για μενα απο τοτε που ακουω το 2001, 13 χρονων τωρα ειμαι 26 σχεδον τη μιση μου ζωη δηλ ηταν μια οαση ομορφων στιγμων, μουσικων και στιχων. Με ωθησε επισης να ψαξω αλλες μουσικες, πραγματα γενικα και να μαθω να σκεφτομαι οχι πολιτικα απαραιτητα, γενικοτερα. Συνεβαλε δηλαδη σε αυτο που ειμαι σημερα και εχω ζησει μαζι του πραγματα (δεν εννοω μονο λαιβ στα οποια δεν ημουνα και πρωτη γραμμη ποτε) και προσωπικες στιγμες που δεν ξεγραφονται και δεν ανταλλασσονται. Ο Μιχαλης επισης σαν ατομο, χωρις να τον ξερω προσωπικα ηταν ενα μουσικο και οχι μονο προτυπο απο αυτα που καθε παιδι εχει. Και εν μερει παραμενει γιατι μπορω να καταλαβω οτι καθε ανθρωπος εχει τα καλα και τα κακα του. Δεν τον εκανα ποτε ομως επιγειο θεο, μουσικο η πολιτισικο μεσσια. Χωρις παρεξηγηση, αλλα προδωμενοι απο ολο αυτο δυστυχως νιωθουν καποιοι τους οποιους δεν κατηγορω αλλα ευτυχως δεν ενιωσα ποτε ετσι, οι οποιοι ταυτιζονταν με τον ανθρωπο Μιχαλη, με το μουσικο Μιχαλη και δωσαν στο low bap ιερα χαρακτηριστικα θρησκειας, η ιδεολογιας του 20ου αιωνα. Το low bap οπως και καθε μουσικη η αλλου ειδους κινηση αν μπορω να το περιγραψω ετσι απλοικα, το οποιο περιελαμβανε ανθρωπους και ανθρωπινες στιγμες ειναι λογικο να ειχε τις μαλακιες του τα κακα του, τα κολλημα του, τα παντα που αφορουν ανθρωπινες σχεσεις. Και ειδικα οταν μιλαμε για ενα τετοιο ειδος μουσικης, εξαλλου ειμαι της γνωμης πως ειναι δυσκολο ενας ΜΗ ιδιαιτερος και παραξενος χαρακτηρας να δημιουργησει κατι τοσο σημαντικο η εστω με μεγαλη απηχηση που εχει εκφρασει πολυ κοσμο εδω και σχεδον 15-20 χρονια. Οποτε φιλε μου το low bap , τα κομματια , οι στιχοι , οι στιγμες μενουν ανεξιτηλες, διαμορφωνουν εσενα και τη ζωη σου στις καλες τις κακες τις ομορφες και ασχημες στιγμες σου και σου προσεφεραν φανταζομαι οπως καταλαβα πραγματα που δε μπορει να περιγραψεις σε καποιον που δεν τα εχει ζησει ακομα κι αν αυτος ειναι ο πατερας η η ο αδερφος σου. Γι αυτο φιλικη συμβουλη κρατα την ουσια που εσυ επελεξες να αποτελεσεις μερος της, να ταξιδεψεις και να γουσταρεις μαζι της και μη νιωθεις προδωμενος και πρωτιστως μην ταυτιζεσαι η μην πιστευεις τυφλα σε προσωπα χωρις να το λεω αυτο για το Μιχαλη συγκεκριμενα αλλα γενικοτερα με αφορμη αυτο. Ο χρονος θα δειξει εξαλλου πολλα πραγματα χωρις για μενα να χει παλι τοση σημασια. Αν εσυ τοσα χρονια ενιωθες καλα με τον εαυτο σου και αυτο που ζουσες με αλλα ατομα δε μπορει κανενας να στο στερησει ουτε να σε κανει να απογοητευεσαι ετσι.

    Φιλικα ενας low bap συνοδοιπορος (Χρηστος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Χρήστο, σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου. Έχεις δίκιο σε πολλά. Το low bap όμως ανέκαθεν υπήρξε κάτι παραπάνω από μουσική και χωρίς να έχω θεοποιήσει ποτέ τον Μιχάλη, βλέποντας κάποια τελευταία σκηνικά δεν μπορώ να μην απογοητευτώ. 'Οπως άλλοστε απογοητεύτηκαν και άνθρωποι που έχουν ζήσει και ξέρουν περισσότερα από εμάς. Τέλος, επειδή όπως λές πιστεύω πιο πολύ στο δημιούργημα παρά στον δημιουργό, συνεχίζω να νοιώθω low bap παρά την άποψη μου για τα όσα έγιναν αυτούς τους μήνες..

      Διαγραφή