Τελικά, σε προσβάλουν οι διαφημίσεις;

«Υπάρχουν άνθρωποι που σε υβρίζουν καθημερινά. Εισβάλλουν στη ζωή σου, σε προσβάλλουν και στη συνέχεια εξαφανίζονται. Σε κοιτάζουν χλευαστικά από ψηλά κτίρια και σε κάνουν να νιώθεις μηδαμινός. Κάνουν απρεπή σχόλια από λεωφορεία, υπονοώντας ότι δεν είσαι αρκετά σέξι και ότι το πραγματικό γλέντι γίνεται αλλού. Εμφανίζονται στην τηλεόραση και κάνουν την κοπέλα σου να νιώθει λειψή. Έχουν πρόσβαση στην πιο εξεζητημένη τεχνολογία που έχει γνωρίσει ο πλανήτης και σε απειλούν με τη χρήση της. Λέγονται διαφημίσεις και σε κοροϊδεύουν απροκάλυπτα.»

Είσαι στην αποβάθρα του μετρό και περιμένεις βιαστικός τον συρμό. Κοιτάς βιαστικά το ρολόι σου. Είναι τέλη Μαΐου και η γραβάτα σου σε σφίγγει και σε κάνει να ιδρώνεις.  Σε λιγότερο από ένα λεπτό ο συρμός καταφτάνει.  Πάνω στο μετρό βλέπεις μια νέα διαφήμιση, μια παρέα νέων απολαμβάνουν τις διακοπές τους στην θάλασσα. Είναι καλογυμνασμένοι και χαρούμενοι. Όχι σαν εσένα. Το σλόγκαν σου μιλάει.  «Οι διακοπές σου είναι μόνο ένα ΣΚΡΑΤΣ μακριά.»  Αν δεν τζογάρεις λοιπόν, δεν προβλέπονται διακοπές ούτε φέτος.

Μπαίνοντας στο μετρό ένα ψεύτικο  ζωγραφισμένο νερό σου «βρέχει» τα καλογυαλισμένα παπούτσια. Τα σλόγκαν είναι παντού και σου λένε να ποντάρεις και εσύ. Μπορεί να είσαι ο τυχερός που θα πάει διακοπές φέτος. Μπορεί να γίνεις κ εσύ σαν αυτά τα νέα όμορφα και χαρούμενα παιδιά που βλέπεις στην διαφήμιση απέναντί σου. Ακόμα και πριν κατέβεις στην στάση σου, μια γυναικεία φωνή θα σου θυμίσει ότι εκεί κοντά υπάρχει κάποιο πρακτορείο. Ίσως περάσεις για να κυνηγήσεις κ εσύ το όνειρό. Θα βγεις από το μετρό, θα περιμένεις τον ηλεκτρικό και όταν ο συρμός έρθει, θα κοιτάξεις το βαγόνι και θα βρίσεις από μέσα σου τα «κωλόπαιδα» που έχουν ζωγραφίσει εκεί..

«Δεν χρωστάς τίποτε στις εταιρείες. Πολύ περισσότερο, δεν χρωστάς να είσαι ευγενικός μαζί τους. Έχουν αναδιατάξει τον κόσμο, έτσι ώστε κάθε στιγμή να εμφανίζονται μπροστά σου. Ποτέ δεν σου ζήτησαν την άδεια, οπότε μην αρχίζεις να ζητάς εσύ τη δική τους.»

Υ.Γ. Το κείμεο στις παρενθέσεις ανήκει στον banksy.

Y.Γ 2. Το κυρίως κείμενο αναφέρεται στην μετατροπή του μετρό σε πεδίο διαφήμισης νέου παιχνιδιού του ΟΠΑΠ.

Συνέντευξη με τον Radical (Blue Square)

«The Blue Square» είναι αποτέλεσμα συνεργασίας δύο παραγωγών, του Radim και του Radical. Δημιουργήθηκαν στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2010. Και τα δύο μέλη των «The Blue Square» συμμετείχαν -ξεχωριστά- στο παρελθόν σε διάφορα ανεξάρτητα δισκογραφικά projects. Η κοινή τους αισθητική και αντίληψη για τη μουσική ήταν τα στοιχεία εκείνα που τους οδήγησαν στην απόφαση να δημιουργήσουν κάτι εκ νέου μαζί. Η αναζήτηση και η συλλογή δίσκων βινυλίου sexploitation, easy listening, exotica, TV libraries & european grooves τους επηρέασε σημαντικά στο να διαμορφώσουν τον προσωπικό τους ήχο, πού άλλοτε σε παραπέμπει σε film noir και άλλοτε σε 60's spy movies.

Φωτό: Νίκος Μπρατσιώτης

Όταν χαμογελάει ο φασισμός..

 Κάνοντας μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, θα δεις πολλά. Ειδικά στην προεκλογική Αθήνα θα δεις μαζικές συγκεντρώσεις υποψήφιων δημάρχων με δωρεάν φαγητό. Γυναίκες και άντρες στολισμένους σαν να πηγαίνουν στην ανάσταση να επισκέπτονται τα στέκια των υποψηφίων. Οι υποψήφιοι καλογυαλισμένοι και χαμογελαστοί να μιλάνε για την νέα Αθήνα. Κάνοντας μια βόλτα στο κέντρο όμως, θα δεις και κάτι ακόμα χειρότερο. Αρκεί να κοιτάξεις σε μια στάση λεωφορείου ή σε έναν τοίχο, θα δεις τον φασισμό να σου χαμογελάει. Να σου χαμογελάει γιατί ξέρει ότι απ' όλο αυτό το πανηγυράκι αυτός και μόνο αυτός θα επωφεληθεί.

Η προεκλογική αφίσα της Χρυσής Αυγής ποντάρει σε αυτό ακριβώς που την έχει γιγαντώσει τα τελευταία χρόνια, το μίσος των πολιτών για την πολιτική τάξη. Όταν κάποιος αφελής βλέπει, έναν Χρυσαυγίτη να χαμογελάει σαν αντίποινα της δίωξης του, είναι πλέον σίγουρος για την δήθεν αντισυστημικότητα του ιστορικά πιο συστημικού φαινομένου. Του φασισμού και του ναζισμού. Έτσι, είναι ακόμα πιο κοντά στο να βοηθήσει με την ψήφο του να πέσει «της νύχτας το πιο βαθύ σκοτάδι..»