Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Πρόσεχε τι φοβάσαι !


Στην εποχή που ζούμε, όλοι πρέπει να φοβούνται κάτι. Μετά μπορούν να μαζεύονται και να συζητάνε τους φόβους τους. Να διαφωνούν και να σκοτώνονται για το τι είναι προτιμότερο να φοβάσαι. Ο φόβος πουλάει και μπορείς εύκολα να τον δημιουργήσεις και να τον εκμαιταλευτείς. Ο κατάλογος των πραγμάτων με τα οποία μπορείς να φοβηθείς είναι μεγάλος. ''Βόμβες''' σε μεγάλα εμπορικά κέντρα, αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και καταλήψεις, απεργίες και βίαιες αντιδράσεις. Έτσι είπα και εγώ σε μια περίoδο που ο τρόμος κυριαρχεί , να φοβηθώ και εγώ κάτι. Έτσι για να μην νιώθω μόνος μωρέ. Είπα να διαλέξω όμως κάτι διαφορετικό από τα πολυδιαφημιζόμενα θέματα των ειδήσεων. Διάλεξα λοιπόν να με φοβίσει η ηρεμία. Η τάξη και η ασφάλεια. Η νομιμότητα όπως ακούω τελευταία. Ναι λοιπόν. Αυτή η νομιμότητα με τρομάζει. Οπότε μην την επικαλείστε άλλο. Με τρομάζει ένας λαός να μένει απαθής και να παρακολουθεί στικάκια να εξαφανίζονται, τραμπούκους μπάτσους να αθωώνονται, ομόλογα, μίζες και μια ζωή να πηγαίνει στο περιθώριο απλά με μια κυβερνητική απόφαση. Είναι δύσκολο να πώ τι ζητάω. Όμως μια χάρη κάντε μου. Μην με αφήσετε να ζήσω στην ηρεμία...

Πρέπει να φοβάσαι, παιδί μου. Έτσι θα γίνεις νομοταγής πολίτης.
Jean-Paul-Sartre

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Συνομωσία των μετρίων..




 ''Ο καλεσμένος που θα υποδεχτούμε τώρα είναι μεγάλος ροκάς.'' Ώπα λέω, κάτσε να δούμε τον ροκά. Τι κ' αν πρόκειται για μια χαζοεκπομπή του Ant1 που την παρουσιάζει μία χρεοκοπημένη αντιπαθής φιγούρα που μένει εκεί για να μας θυμίζει τα ''χρυσά'' χρόνια της κυριαρχίας του ψευτοlifestyle και της χαζοανεμελιάς. Όταν όμως βλέπω τον ''ροκά'' να μπαίνει στο πλατό δεν μπορώ να συγκρατήσω τα γέλια μου. Καπαρντίνα, μαύρα γυαλιά και ύφος πολλών καρατίων για τον ελαφρολαϊκό μας τροβαδούρο. Ανάξιο αναφοράς το όνομά του. Εύκολα αναγνωρίσιμο μετά από μια βόλτα στις πίστες τις παραλιακής. Μετά τις τυπικές αγκαλιές και τα φιλιά ο πρωταγωνιστής του σουρεάλ σκηνικού που εκτυλίσσεται μπροστά μας, απαρνιέται με μεγαλοψυχία τον τίτλο του ροκά και αυτοαποκαλείται soul καλλιτέχνης. Το γέλιο φεύγει απ' το πρόσωπο. Στην συνέχεια ο ''βασιλιάς της soul'' βρίσκει την ευκαιρία και μας χαρίζει απλόχερα ένα δείγμα της σοφίας του. Ότι δηλαδή, οι γυναίκες είναι η γη και ο άντρας ο ουρανός και πρέπει η όλες οι γυναίκες να το μάθουν αυτό και να μην προσπαθούν να γίνουν κάτι που δεν είναι. Απόδειξη της ανωτερότητας του ανδρικού φύλλου;.. Μα φυσικά. Ο Θεός είναι αρσενικό. Πως δεν το σκέφτηκα.. Ακολουθεί μια εξιστόρηση των παιδικών χρόνων του τραγουδιστή που καυχιέται πως κάποτε έμενε σε ένα σπίτι που δεν θα άντεχαν να μείνουν οι μαύροι. Τι να κλάσουν αυτοί; Όπως λέει ο ίδιος.

Μισογυνισμός, ρατσισμός και ματαιοδοξία ανακατεύονται καλά στην μηχανή των τηλεοπτικών μας παραθύρων. Η ''διασκέδαση'' τελεί υπό κατάληψη από φτηνούς διασκεδαστές και πλούσιους πελάτες.
Γι' αυτό παραμένουμε ξενέρωτοι στα μάτια της.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

Ότι αγκαλίαζω δυνατά, μου φαίνεται πως το πνίγω...


Παρασκευή 4 Ιανουαρίου. Ώρα 10.30. Νοσοκομείο ''Μητέρα''.
Ω ναι. Εδώ βρίσκομαι - και όχι δεν γεννάω -. Είναι κάποιες στιγμές που είσαι σίγουρος ότι η ζωή, σου κάνει πλάκα. Και εξηγούμαι. Είχα σκεφτεί το επόμενο κείμενο μου να αναφέρεται σε μια κατηγορία ανθρώπων που έχω αρχίσει να αντιπαθώ. Σκεφτόμουνα να γίνω σκληρός και ίσως να στενοχωρήσω κάποιους φίλους και γνωστούς. Έλα όμως που υπολόγισα χωρίς τον ξενοδόχο. Ξενοδόχος η ζωή λοιπόν, που χωρίς να με κάνει να υποφέρω ιδιαίτερα, με ταλαιπώρησε,με νευρίασε και με μαλάκωσε. Όμως έκανε και κάτι άλλο. Με έκανε να δώ πιο καθαρά. Πήρε μια λευκή πετσέτα και μου καθάρισε τα μάτια και το μυαλό, κάνοντάς με να δώ αυτά που έπρεπε. Ποιοι είναι δίπλα μου και ποιοι όχι. Ποιοι καταφέρνουν να χαμηλώσουν απότομα σε δύο βράδια και ποιοί να ψηλώσουν στα μάτια μου και στην συνείδηση μου, με ένα χαμόγελο και δυο απλά αληθινά λόγια. Έτσι για πρώτη και τελευταία φορά από αυτόν τον χώρο θέλω να ευχαριστήσω όσους είναι δίπλα μου. Μην αρχίσετε να αναρρωτιέστε που καταττάσω τον καθέναν. Σίγουρα ξέρετε. Τέλος, αυτές τις μέρες κατάλαβα ότι οι ανάγκες μου - ίσως και οι δικές σας - περιορίζονται κυρίως σε ένα άτομο. Αν αυτό βρίσκεται εκεί (με το σώμα ή την σκέψη) τότε ο πιο δυνατός πόνος γίνεται ανώδυνος, ενώ αν απουσιάζει, ένα χάδι από κάποιον άλλον, ίσως θυμίζει μαστίγωμα. Αυτή η ανάγκη δεν κρύβεται. Και καλά κάνει..

Υ.Γ. Καλή χρονιά αδέρφια