Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευόμουνα να το πάρω απόφαση. Πάντα μια δεύτερη σκέψη ή μια νοσταλγία της στιγμής μου κρατούσε το χέρι. Με εμπόδιζε να γράψω αυτό το τελευταίο κείμενο. Όμως δεν γίνεται αλλιώς. Αυτή εδώ η ιντερνετική γωνιά έκανε τον κύκλο της.
Θυμάμαι τον εαυτό μου όταν ξεκινούσα αυτό το blog όπως θυμάμαι πολύ καλά και τον κόσμο γύρω μου. Έχουν περάσει σχεδόν τέσσερα χρόνια από τότε και νοιώθω πως τίποτα δεν είναι ίδιο.
Η αλήθεια είναι πως όταν ξεκινούσα είχα δύο σκέψεις. Η μια ήταν να ασχοληθώ με οποιονδήποτε τρόπο με αυτό που αγαπούσα, δηλαδή το low bap. Η άλλη ήταν να εκφράσω σε ένα ευρύτερο πεδίο κάποιες σκέψεις μου. Πλέον όμως, το low bap έχει γίνει "πόρτα κλειστή". Έχουν μείνει μόνο οι αναμνήσεις, λίγοι καλοί φίλοι και ένα σημάδι στο μπράτσο. Από την άλλη οι απόψεις μου δεν μπορούν να εκφραστούν πλέον με τον ίδιο τρόπο - ή την ίδια αφέλεια- των προηγούμενων χρόνων.
Έτσι, το "Κάπου εδώ" δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης. Ευχαριστώ όλους όσους διάβασαν έστω μια γραμμή ή μου άφησαν ένα σχόλιο αυτά τα χρόνια. Όσο για τους φίλους, δεν θα χαθούμε..
Liberator - Ιάσονας
