Περι ''προδοσίας'' ο λόγος

Σκέφτομαι, σβήνω και γράφω εδώ και πολύ ώρα. Ξέρω ότι αυτό το κείμενο είναι το πιο δύσκολο που έχω γράψει. Όμως πρέπει να γραφτεί. Δεν έχουν περάσει 2 μέρες από το πρώτο live των active member στο gagarin και όλα είναι τόσο μπερδεμένα μέσα μου. Όμως κάποιες εικόνες και κάποια λόγια είναι ξεκάθαρα γραμμένα στο μυαλό μου και θα παραμείνουν έτσι για πάντα. Αυτές οι εικόνες και αυτές οι φράσεις έκαναν κάτι μέσα μου να σπάσει. Είδα λοιπόν, τα παιδιά που εδώ και χρόνια βλέπω στα live να κλαίνε έξω από το μαγαζί. Άκουσα προσβολές και βρισιές που δεν απευθύνονταν σε μένα αλλά ήταν σαν να μου τις λένε ουρλιάζοντας μέσα στ' αυτιά.  Η αδικία είναι το μόνο πράγμα που δεν θα αντέξω ποτέ και είμαι έτοιμος να δεχτώ το όποιο τίμημα.

Την Παρασκευή το βράδυ λοιπόν νιώθω ότι κάποιος μας πρόδωσε. Και αυτό δεν περίμενα να το πω ποτέ. Όμως το χρωστάω σε αυτούς που νιώθω αδέρφια μου ακόμα και αν δεν ξέρω τα ονόματα τους. Σε αυτούς που δεν το βουλώνουν. Σε αυτούς που ''χαλάνε την γιορτή'' φωνάζοντας κάτω απ' την σκηνή όταν νοιώθουν ότι προσβάλλονται. Στον φίλο που μου είπε την πιο αντρίκια κουβέντα που έχω ακούσει. Σε αυτούς που όταν τους ρωτάνε ''Ποιός είσαι εσύ;'' απαντούν ''Τι σημασία έχει;''. Σε αυτούς που ακόμα και προδομένοι παραμένουν low bap στην στάση τους..

Χάσαμε! (Η εδραίωση του φόβου)

Έχουν ήδη νικήσει. Όσο κ' αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, όσο κι αν μας φαίνεται περίεργο. Έχουν νικήσει γιατί μας έχουν κάνει να νιώθουμε φόβο. Να νιώθουμε ενοχή. Κάθε φορά που τους συναντάμε να αλλάζουμε λίγο τον βηματισμό μας. Να σκεφτόμαστε αν έχουμε κάνει κάτι. Αν κουβαλάμε κάτι. Να σκεφτόμαστε πριν φορέσουμε κουκούλα. Να μην νιώθουμε άνετα όταν περπατάμε στον δρόμο. Τον τελευταίο μήνα λοιπόν η ελληνική αστυνομία με έχει σταματήσει 2 φορές στον δρόμο. Σωματικός έλεγχος, στοιχεία κλπ. Παρολίγον και πέρασμα στο τμήμα. Αλλά η ουσία δεν είναι αυτή. Η ουσία είναι ότι αν είσαι νέος, λίγο αξύριστος και έξω έχει βραδιάσει, κάνει και λίγο κρύο, ε τότε είσαι εν δυνάμει εγκληματίας. Και νιώθεις έτσι. Η νομιμότητα απαιτεί τακτικούς ελέγχους σε εν δυνάμει εγκληματίες. Απαιτεί προσαγωγές ανηλίκων. Πάνω απ' όλα όμως απαιτεί φόβο και ανασφάλεια.
Ο φόβος μας, νομίζουν ότι εδραιώνει την ασφάλεια κάποιων. Η αλήθεια όμως είναι ότι η ασφάλειά τους εδραιώνει τον φόβο μας..

''Φιλοευρωπαίοι'' & ''Φιλοβασιλικοί''

Και ναι, μιλάμε για τους ίδιους ανθρώπους. Την ελληνική κυβέρνηση. Τον Σαμαρά, τον Βορίδη,τον Άδωνη, τον Κρανιδιώτη και όλη την ''λαϊκή'' δεξιά που μας κυβερνάει. Την δεξιά που με ευκολία συζητάει τον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας που αφήνει ανθρώπους στον δρόμο, την δεξιά που αφήνει χιλιάδες οικογένειες  χωρίς ρεύμα οδηγώντας σε θανάτους 13χρονα κορίτσια. Όλα αυτά η ''λαϊκή'' δεξιά τα κάνει γιατί είναι ''φιλοευρωπαϊκή'' και δεν μπορεί να φέρει αντίρρηση στην Τρόικα. Όμως η φιλοευρωπαϊκή μας κυβέρνηση έχει και τα όρια της. Και αυτά είναι ξεκάθαρα. Όχι στο σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια. Η ''φιλοβασιλική'' λοιπόν κυβέρνηση έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με τους Ευρωπαϊκούς κανονισμούς για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δέχεται ακόμα και κυρώσεις από τo Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. 'Ολα αυτά για να προασπίσει την μούχλα που υπάρχει στα κεφάλια της λαϊκής φιλοβασιλικής δεξιάς που έχει σαν βάση της. Για να μην έρθει σε αντιπαράθεση με το παπαδαριό που απειλεί να την αφορίσει.

Να λοιπόν που μια κυβέρνηση που δεν διστάζει να μηδενίσει ανθρώπινα δικαιώματα και βασικές ελευθερίες για να παραμείνει το καλό παιδί της Τρόικας, μπαίνει στην μάχη όταν τις θίγουν το φασιστικό προνόμιο να διαχωρίζει τους ανθρώπους με βάση τις προτιμήσεις τους.